Yorgun Gurbetci

Seni beklerken geçiyor ömrüm
Saati durmuş bir tren garında
Sefer sayısı belirsiz gelip geçer trenler
Haberin olmuyor,bilmiyorsun uzaklarda

Her geçen gün kayboluyor izlerin
Otlar bitiyor arasında anıların
Müteahite veriyorum
Ömrümün son durağında ne varsaı

Parça parça alıp gidiyor ustalar
Caresiz seyrediyorum
Seni beklediğim bu yerde
Hoyrat binalar yükseliyor
Ne bir ağaç ne de gölgesinde anılar
Alıp başımı gidiyorum

Duraklar kuruyorum gönlümde
Saatleri hep geceye ayarlı
Açılışı bir brdak şarapla yapıyorum
Yavaş yavaş hazırlanıyor yolcular

Hüzünlü bir anons duyulur
Binlerce tren gelir geçer geceden
Sen yine gelmezsin
Her giden trenle hep giden sen olursun

Hiç bir tren gecikmez
Hep zamansız gider gidenler
Toplar masayı garson
Bana aittirtir masadaki hüzünler

Ömür denilen bu durakda
Yavaş yavaş kapanıyor ışıklar
Gelir gecenin bekcileri
Evine gider evliler..