Yorgun Gurbetci

Bakınca yüzümün karalığına
Gökyüzü maviliğindeki gözlerinle
Tüm kapılarına kilitler vurup
Sınırlar cekme telli dikenli
Vizeler koyup catarak kaşlarını
Ne dediği anlaşılmaz bir dil gibi
Kaçırma gözlerimden bakışlarını

Yüzümün rengi bahtımın karalığından değil
Beni size satanların utancından
Caresizliğinden sahipsizliğimin
Oysa kirçiçekleri açıyor gönlümde
Binbir rengine karışmış tabiatın
Haydi durma gir gözlerimden içeri
Sınırsız vizesiz olmasada pasaportun